MSM - wielozadaniowy związek

MSM - metylosulfonylometan, znany także jako sulfon dimetylowy, jest naturalnie występującym związkiem siarki, który pojawia się w diecie człowieka oraz praktycznie wszystkich innych kręgowców. W postaci oczyszczonej to bezwonny, nieco gorzki w smaku, rozpuszczalny w wodzie, biały, krystaliczny proszek zawierający 34% siarki niezwiązanej o wzorze chemicznym (CH3)2SO2.

Niektórzy chemicy sugerują, że MSM i jego związki pokrewne, DMSO (dimetylosulfotlenek) i DMS (siarczek dimetylu), stanowią źródło 85% związków siarki wśród wszystkich żywych organizmów. Te naturalnie występujące związki powstają w oceanie, gdzie fitoplankton przekształca nieorganiczną siarkę obecną w wodzie morskiej do soli sulfonowych dimetylu. Są one następnie rozkładane przez aktywność enzymów w związek lotny zwany siarczkiem dimetylu (DMS), który ulatnia się z oceanu jako gaz, wznosząc się do górnych warstw atmosfery, gdzie utlenia się w obecności ozonu i światła ultrafioletowego do postaci DMSO i MSM. W przeciwieństwie do DMS, zarówno DMSO i MSM są rozpuszczalne w wodzie i wracają na ziemię wraz z deszczem. Następnie, szybko zostają zaabsorbowane przez rośliny, które koncentrują je stukrotnie. Dystrybucja związków siarki zamyka się z chwilą ich konsumpcji przez zwierzęta. MSM wykrywa się we krwi i nadnerczach krów, których mleko zawiera od dwóch do sześciu ppm (części na milion) MSM.

Metylosulfonylometan występuje naturalnie w ludzkim organizmie na skutek spożywania pokarmów. Jest składnikiem świeżych owoców, warzyw, owoców morza i mięsa. Znajduje się również w herbacie, kawie czy czekoladzie. Wykrywa się go podczas badania moczu. Ilość MSM obecnego w układzie krążenia u dorosłego mężczyzny wynosi około 0,2 części na milion. Osoby dorosłe wydalają z moczem od 4 do 11 mg MSM dziennie. Wśród kręgowców, jego stężenie zmniejsza się wraz z wiekiem. Niektóre badania sugerują, że istnieje minimalna jego koncentracja, która jest niezbędna do zachowania prawidłowych funkcji i struktur w organizmie.

Eksperymenty nad metylosulfonylometanem, który zawierał znakowaną radioizotopowo siarkę (35S) wykazały, że po spożyciu, MSM "przekazuje" siarkę do istotnych aminokwasów, metioniny, cysteiny i innych białek surowicy, ostatecznie trafiając do kolagenu skóry, stawów i naczyń krwionośnych.  Zostaje również włączony do keratyny włosów i paznokci.

Ocenia się, że MSM jest jedną z najmniej toksycznych substancji w biologii. Jest tak obojętny i nietoksyczny, że roztwory wodne można również stosować jako rozcieńczalniki krwi. Podczas przeprowadzania badań na myszach, nie zaobserwowano żadnych zmian klinicznych po zastosowaniu doustnej dawki 2000 mg na kilogram masy ciała. Dawka śmiertelna (LD50) MSM dla myszy to ponad 20 gram na kilogram masy ciała. Natomiast w Oregon Health Sciences University, setki pacjentów leczono metylosulfonylometanem doustnymi dawkami na poziomie powyżej dwóch gram dziennie przez wiele lat, nie obserwując przy tym żadnych poważnych zatruć.

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanowym Ohio College of Medicine wykazały, że doustnie przyjmowany MSM ochronił szczury przed pojawieniem się nowotworu piersi.

Podatne na chorobę gryzonie, którym podawano pewne związki nowotworotwórcze, były karmione dietą wzbogaconą o MSM przez osiem dni. Po tym okresie zastosowano u nich dawkę 15 mg 7,12-dimetylobenzantracen poprzez doustną intubację dożołądkową. Stan zdrowia szczurów był monitorowany niemal przez rok i porównywany do stanu gryzoni, poddanym karcenogennej ekspozycji, które nie otrzymywały metylosulfonylometanu. Mimo, że nie wykazano różnicy statystycznej w liczbie nowotworów rozwijających się u wszystkich osobników, w grupie, która spożywała dietę wzbogaconą o MSM zaobserwowano pojawienie się pierwszego guza 100 dni później niż w grupie kontrolnej. Również przekształcenie się w guzy nowotworowe nastąpiło około 130 dni później niż w grupie kontrolnej.

Naukowcy z Ohio State University College of Medicine zbadali również poziom ochrony jaką zapewnia dieta wzbogacona o MSM wśród szczurów, którym wstrzyknięto 1,2-dimetylohydrazynę, związek wywołujący nowotwór jelita grubego. Grupa suplementacyjna otrzymywała MSM jako 1% roztwór w wodzie do picia. Grupa kontrolna dostawała jedynie wodę z kranu. Po tygodniu od rozpoczęcia diety, wszystkim gryzoniom wstrzyknięto nowotowrotówrczą substancję. Co dwa miesiące zwierzęta poddawano badaniom pod znieczuleniem na obecność guza. Osobniki bez jakichkolwiek objawów choroby wracały do eksperymentu. Ponownie, przez okres dziewięciu miesięcy liczba guzów jelita wśród wszystkich gryzoni była statystycznie taka sama. Jednak czas pojawienia się pierwszych nowotworów jelita był znacznie dłuższy wśród szczurów przyjmujących suplementację. Skłoniło to naukowców do wysnucia wniosku, że MSM znacznie wydłuża czas pojawienia się nowotworu w porównaniu do grupy kontrolnej oraz, że powinien on zostać zbadany pod kątem profilaktyki nowotworu jelita grubego.

Naukowcy z Oregon Health Sciences University poddali badaniu myszy, które były podatne na spontaniczny rozwój uszkodzeń stawów, zmian podobnych do tych, jakie widuje się przy reumatoidalnym zapaleniu stawów. Jak się okazało, zwierzęta będące w wieku od 2 do 5 miesięcy karmione dietą, która zawierała 3% roztwór MSM w wodzie pitnej, nie cierpiały na zwyrodnienie chrząstki stawowej. W grupie kontrolnej, gdzie podawano jedynie wodę z kranu, wykazano, że u 50% gryzoni stwierdzono ogniskową degeneracji chrząstki stawowej.

Wreszcie, ostatnie podwójnie ślepe badanie przeprowadzone na ludziach na UCLA School of Medicine wykazało 82% zmniejszenie bólu po sześciu tygodniach doustnego stosowania MSM wśród osób cierpiących na zwyrodnienie stawów. Próba trwała cztery miesiące i obejmowała szesnastu pacjentów: dziesięciu przyjmowało metylosulfonylometan, a sześciu placebo. Po zaledwie sześciu tygodniach, wśród uczestników przyjmujących suplement wykazano 80% redukcję bólu, w grupie placebo natomiast średnio 18%.

Materiał wykorzystany za zgodą Life Extension. Wszelkie prawa zastrzeżone.