Βιταμίνη Κ2. Προστασία της οστικής και αρτηριακής υγείας με βιταμίνη Κ2

Εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν συμπληρώματα ασβεστίου για να διατηρήσουν υγιή οστά. Ωστόσο, λίγοι ασθενείς ή γιατροί συνειδητοποιούν ότι η βελτιστοποίηση της ακεραιότητας των οστών απαιτεί περισσότερο από το να λαμβάνεται ένα μόνο συμπλήρωμα ανόργανων συστατικών Ένα κρίσιμο πρόσθετο συστατικό για την υγεία των οστών και του καρδιαγγειακού συστήματος είναι η βιταμίνη Κ2.

Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ότι, χωρίς τη βιταμίνη Κ2, η ρύθμιση του ασβεστίου διαταράσσεται. Στην πραγματικότητα, τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Κ2 συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και αθηροσκλήρωσης.¹ Οι περίεργοι γιατροί έχουν από καιρό γνωρίσει ότι τα άτομα με έλλειψη ασβεστίου στα οστά τους είναι πιο πιθανό να διαθέτουν πλεόνασμα ασβεστίου στις αρτηρίες τους και αντιστρόφως. Η προκύπτουσα έλλειψη ασβεστίου στο οστό οδηγεί σε οστεοπόρωση, ενώ η εναπόθεση ασβεστίου στο αρτηριακό τοίχωμα οδηγεί σε στεφανιαία καρδιακή νόσο και σε άλλες εκδηλώσεις καρδιαγγειακής, νεφρικής και νευροεκφυλιστικής ασθένειας.

Αν και η βιταμίνη Κ είναι εδώ και δεκαετίες, οι διαιτητικές συστάσεις έχουν επισκιαστεί από την ονομαστική ποσότητα που απαιτείται για την υγιή πήξη του αίματος και αγνόησαν τις βέλτιστες ποσότητες βιταμίνης Κ που απαιτούνται για τη διατήρηση υγιών οστών και αρτηριών. Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε πώς η βιταμίνη Κ2 ρυθμίζει το ασβέστιο καθώς και τα πρόσφατα αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή τη μοναδική βιταμίνη στην πρόληψη καρδιακών παθήσεων και οστεοπόρωσης καθώς και ορισμένων τύπων καρκίνου.

Βιταμίνη Κ2-απαραίτητη για υγιείς αρτηρίες και οστά

Οστεοπόρωση και καρδιακές παθήσεις - φαίνεται ότι δεν έχουν σχέση με δύο περιπτώσεις. Στην επιφάνεια, μοιράζονται μερικά κοινά χαρακτηριστικά. Και οι δύο συνθήκες αναπτύσσονται με την ηλικία. Είναι σπάνιο για κάποιον να έχει οποιαδήποτε κατάσταση σε ηλικία 30 ετών, αλλά και οι δύο είναι κοινές στην έκτη ή έβδομη δεκαετία της ζωής. Και οι δύο συνθήκες δεν αναπτύσσονται εν μία νυκτί, αλλά απαιτούν πολλά χρόνια για να αναδυθούν. Ακριβώς όπως η οστεοπόρωση απαιτεί δεκαετίες για ανάπτυξη, η στεφανιαία αρτηριοσκλήρυνση συσσωρεύεται επίσης λίγο περισσότερο από δεκαετίες, ξεκινώντας από τα 20 (ή και νωρίτερα) ενός ατόμου και χτίζοντας βαθμιαία μέχρι να εμφανιστεί καρδιακή προσβολή ή άλλη καταστροφή.

Αλλά η ομοιότητα φαίνεται να σταματά εκεί - δηλαδή μέχρι να σκάψουμε κάτω από την επιφάνεια. Ήδη από τον 19ο αιώνα, οι επιστήμονες γνώριζαν ότι μια άγνωστη επουλωμένη αρτηρία με επένδυση από υλικό έμοιαζε με μια ομοιόμορφη δομή. Για τα επόμενα 100 χρόνια, όμως, αυτό το εύρημα απορρίφθηκε ως περιέργεια, αναπόφευκτη συνοδεία γήρανσης, και απόδειξη «φθοράς», όπως και η αρθρίτιδα.

Η Dr. Linda Demer και η ομάδα της στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Λος Άντζελες ήταν μεταξύ των πρώτων που ξεχώρισαν αυτήν την περίεργη σύνδεση, αναγνωρίζοντας με επιτυχία μια πρωτεΐνη στον ανθρώπινο αθηροσκληρωτικό ιστό, ο οποίος προηγουμένως θεωρείται ότι κατοικεί μόνο στον οστικό ιστό. Αυτή η πρωτεΐνη, που ονομάζεται οστική μορφογενετική πρωτεΐνη-2, παίζει σημαντικό ρόλο στον σχηματισμό οστού.² Από τότε, αρκετοί άλλοι βασικοί ρυθμιστές σχηματισμού οστών έχουν ταυτοποιηθεί σε αθηροσκληρωτικό ιστό πλάκας, όπως πρωτεΐνη GLA-μήτρα και οστεοποντίνη, μπορεί να επηρεάσει τόσο την αρτηριακή όσο και την οστική υγεία.³

Μια άλλη περίεργη παρατήρηση αύξησε την ορμή για να βρει μια σύνδεση μεταξύ οστικής και αρτηριακής νόσου. Τα άτομα που είχαν οστεοπόρωση ή έλλειψη ασβεστίου στα οστά τους ήταν πιο πιθανό να έχουν πλεόνασμα ασβεστίου (οστών) στις αρτηρίες και αντίστροφα. Στην πραγματικότητα, αυτό που συχνά υποτίθεται ότι ήταν αποθέσεις ασβεστίου ή ασβεστοποιημένη πλάκα ήταν στην πραγματικότητα πλήρως σχηματισμένο οστικό ιστό. Ως εκ τούτου, η αγγειακή ασβεστοποίηση θα πρέπει να οριστεί καλύτερα ως αγγειακή οστεοποίηση-σχηματισμός οστού εντός των αιμοφόρων αγγείων. Ομοίως, πολλοί «παράγοντες κινδύνου» για τη στεφανιαία αρτηριοσκλήρυνση ήταν επίσης διαδεδομένοι στην οστεοπόρωση: γήρανση, διαβήτη, καθιστικός τρόπος ζωής, κάπνισμα και υψηλή χοληστερόλη.³ Οι επιστήμονες αμφισβήτησαν γιατί υπάρχει τόσο στενή σχέση μεταξύ πλεονάσματος ασβεστίου σε ένα όργανο (οστά) ασβεστίου σε άλλη (αρτηρίες). Και γιατί, σε μερικούς προφανώς υγιείς ανθρώπους, είναι οι δύο παρόντες ταυτόχρονα σε τέτοια άκρα;

Αρχικά, ορισμένοι πρότειναν να υπάρξει μη φυσιολογική μεταφορά ασβεστίου από οστά σε αρτηρίες. Ωστόσο, δεν εξετάστηκε λεπτομερώς, δεδομένου ότι κάθε σύστημα αποδείχθηκε ότι διέπεται από τη δική του ρύθμιση.

Αν και ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως η ραλοξιφαίνη (Evista®) και η αλενδρονάτη (Fosamax®), αντιμετώπισαν το πρόβλημα της οστεοπόρωσης, δεν προέκυψε λύση για την αντιμετώπιση τόσο της οστικής όσο και της αρτηριακής υγείας, δηλαδή μέχρι τώρα. Η τρέχουσα έρευνα υπογραμμίζει τη σημασία των διατροφικών λύσεων για τον έλεγχο της σχέσης μεταξύ αρτηριακών και οστικών παθήσεων με την αντιμετώπιση του μεταβολισμού του ασβεστίου στο σώμα -ιδιαίτερα, του ρόλου που διαδραματίζει η βιταμίνη Κ2.

Οστεοπόρωση και βιταμίνη Κ2 Παρέμβαση - στοιχεία

Από τότε που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1929, η βιταμίνη Κ ήταν καλύτερα γνωστή για τον κρίσιμο ρόλο της στη διαδικασία πήξης του αίματος. Από τότε, οι επιστήμονες έχουν αποκαλύψει αναμφισβήτητα στοιχεία ότι η βιταμίνη Κ παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στην υγεία των οστών.

Η πλειοψηφία της έρευνας για την βιταμίνη Κ έχει επικεντρωθεί στη βιταμίνη Κ1, τη κυρίαρχη διατροφική μορφή της βιταμίνης Κ που εμφανίζεται σε πράσινα, φυλλώδη λαχανικά. Ωστόσο, φαίνεται ότι η βιταμίνη Κ2, η οποία εμφανίζεται στα κρέατα οργάνων, τους κρόκους αυγών και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, είναι ένας πιο σημαντικός επαγωγέας ορυκτοποίησης των οστών σε ανθρώπινα οστεοβλάστες (κύτταρα οστών) από ότι η βιταμίνη Κ1.⁴

Οι Ιάπωνες αναγνώρισαν εδώ και καιρό την ισχύ της βιταμίνης Κ2 για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση της υγείας των οστών. Σε ορισμένες περιοχές της Ιαπωνίας, ένα βασικό πιάτο που ονομάζεται natto ή ζυμωμένη σόγια, συχνά τρώγεται αρκετές φορές την εβδομάδα, είναι μοναδικά πλούσιο σε βιταμίνη K2. Η πρόσφατη επιστημονική εξέταση κατέδειξε ότι η βιταμίνη Κ2 και ιδιαίτερα η βιταμίνη Κ2 ως μενακινόνη-7 (MK-7), ως ενεργό συστατικό σε αυτό το δημοφιλές ανατολικό ιαπωνικό πιάτο, έχουν υποστηρικτική επίδραση στην ποιότητα των οστών κατά τη διάρκεια της οστεοπόρωσης. ⁵

Οι άνθρωποι που ζουν στις ιαπωνικές περιοχές όπου καταναλώνεται αυτό το πιάτο έχουν μερικές φορές υψηλότερα επίπεδα στο αίμα της βιταμίνης K2 (MK-7), συνοδευόμενα από λιγότερη οστεοπόρωση και κατάγματα οστών.⁶

Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζονται από κλινικές δοκιμές, στις οποίες έχει αποδειχθεί ότι η βιταμίνη Κ2 μειώνει με επιτυχία την εμφάνιση οστικών καταγμάτων. Μια διετής ιαπωνική μελέτη διαπίστωσε ότι η βιταμίνη Κ2 (ΜΚ-4) μείωσε τη συχνότητα των σπονδυλικών καταγμάτων κατά 52% σε 120 ασθενείς με οστεοπόρωση σε σύγκριση με ασθενείς που δεν έλαβαν αυτή τη θρεπτική ουσία.⁷ Η υψηλή δόση που χρησιμοποιήθηκε σε αυτό όπως και με τις περισσότερες μελέτες που εξετάζουν την επίδραση της βιταμίνης Κ2 στην οστική πυκνότητα, ήταν 45 mg / ημέρα, συνταγογραφούμενη δόση που χρησιμοποιήθηκε στην Ιαπωνία για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης που δεν είναι διαθέσιμη στις ΗΠΑ. Όπως θα διαβάσετε αργότερα, οι χαμηλότερες δόσεις του K2 που βρίσκονται στα συμπληρώματα διατροφής φαίνεται ότι παρέχουν επίσης σημαντικά οφέλη.

Η βιταμίνη Κ2 έχει επίσης αποδειχθεί ότι είναι τόσο αποτελεσματική όσο και τα συνταγογραφούμενα φάρμακα στη μείωση της συχνότητας εμφάνισης καταγμάτων οστών. Σε μια Ιαπωνική μελέτη σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση που συνέκριναν την επίδραση του K2 (MK-4) με το φάρμακο Etidronate (Didronel®) στη συχνότητα εμφάνισης καταγμάτων σπονδύλων (σπονδυλική στήλη), οι γυναίκες που λάμβαναν K2 σε δόση 45 mg ημερησίως ποσοστό θραύσης 8,0% σε σύγκριση με 8,7% για αυτούς που έλαβαν τη φαρμακευτική θεραπεία. Επιπλέον, οι γυναίκες που λάμβαναν και το MK-4 και το φάρμακο εμφάνισαν ποσοστό θραύσης 3,8% - ένα δραματικό συνδυασμένο αποτέλεσμα. Σε σύγκριση, σε μια ομάδα εικονικού φαρμάκου που δεν έλαβε K2 ούτε φαρμακευτική θεραπεία, σχεδόν το 21% των γυναικών εμφάνισαν κατάγματα οστών.⁸

Τα πειραματικά μοντέλα οστεοπόρωσης σε ζώα έχουν επίσης αποκαλύψει ότι το MK-4 βελτιώνει την αρχιτεκτονική των οστών, αυξάνει την οστική μάζα και τη μηχανική αντοχή, διεγείρει την ανοργανοποίηση (εναπόθεση ασβεστίου) και ενισχύει την αρχιτεκτονική του κολλαγόνου - μια εγκάρσια σύνδεση ινώδους ιστού που παράγει σκληρό, είναι πιο ανθεκτικό σε κάταγμα. ⁹

Από την άλλη πλευρά, η οστεοπόρωση - η υπερβολική απώλεια οστικής πυκνότητας - έχει ως αποτέλεσμα καταγμάτων και οδηγεί σε καταστροφικά γεγονότα που είναι κοινά στα άτομα άνω των 65 ετών, ακόμη και με μικρές βλάβες όπως πτώση. Δυστυχώς, η βιομηχανία φαρμάκων επικεντρώνεται στη συνταγογράφηση φαρμάκων αργά στη ζωή, όταν ο κίνδυνος για κάταγμα είναι υψηλός. Οι στρατηγικές που αφορούν τα συμπληρώματα διατροφής είναι διαφορετικές. Πρώτον, δεν έχουν το υψηλό κόστος και τις παρενέργειες των συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Δεύτερον, είναι πιθανό να ξεκινήσουν σε μικρότερη ηλικία και να πάρουν περισσότερα από 20, 30 ή περισσότερα χρόνια, προκειμένου να αποφέρουν ίσως μεγαλύτερα οφέλη από τη θεραπεία φαρμάκων που ξεκίνησε στην ηλικία των 60 ετών για να διασώσει μια διαδικασία που έχει αναπτυχθεί εδώ και δεκαετίες. Παρόλο που δεν υπάρχουν κλινικές δοκιμές για τόσο μεγάλη χρονική περίοδο, πρόκειται για μια περιοχή που αξίζει να διεξαχθεί μελλοντικά.

Ιστορικό κρούσματος: Καρδιακή νόσος που συνδέεται με την οστεοπόρωση

Προσαρμογή και προσαρμογή στην ηλικία των 67 ετών, ο Walter δεν είχε κανένα λόγο να πιστεύει ότι είχε κρυμμένους όρους υγείας.

Είχε ετησίως φυσικά για τα τελευταία επτά χρόνια, τα πέρασε όλα. Σύμφωνα με τον γιατρό του, ο αριθμός των χοληστερόλων του ήταν καλός για χρόνια. Αλλά ο γαμπρός του Walter, ένας γιατρός του οποίου το πινέλο με καρδιακή νόσο τον ώθησε να προειδοποιήσει όλους τους άλλους στην οικογένεια για τη δυνατότητα, πρότεινε να υποβληθεί σε αξονική τομογραφία. Η βαθμολογία καρδιάς του Walter ήταν 3.367, ένα υψηλό αποτέλεσμα που σηματοδότησε ένα επικίνδυνο περιεχόμενο ασβεστοποιημένης αθηροσκληρωτικής πλάκας στις στεφανιαίες αρτηρίες του που συνδέεται με υψηλό κίνδυνο καρδιακής προσβολής. Στην πραγματικότητα, το σκορ του Walter τον έβαλε στο 99ο εκατοστημόριο, γεγονός που σημαίνει ότι το ποσοστό του ασβεστίου ήταν στο χειρότερο 1% όλων των ανδρών στην ηλικιακή του ομάδα (και είχε ετήσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής 25% χωρίς προληπτικές προσπάθειες).

Την ίδια περίπου εποχή, ο Walter εγγράφτηκε για μια υπηρεσία ελέγχου που έφτασε στην εκκλησία του προσφέροντας εξέταση υπερήχων για κοιλιακό ανεύρυσμα, καρωτιδική ασθένεια και οστεοπόρωση. Ενώ ο Walter αποδείχθηκε ότι δεν είχε ανεύρυσμα ή καρωτιδικά προβλήματα, έδειξε την οστική πυκνότητα κάποιου 20 ετών, αποκαλύπτοντας μια προχωρημένη κατάσταση οστεοπόρωσης.

Παρόλο που φαινομενικά άσχετες, η αρτηριακή ασβεστοποίηση και η οστεοπόρωση του Walter ήταν πιθανώς συνδεδεμένες μέσω του κοινού μηχανισμού ανεπαρκών επιπέδων βιταμίνης Κ.

Τι πρέπει να ξέρετε: Βιταμίνη Κ2

• Ενώ το ασβέστιο είναι απαραίτητο για την καλή υγεία, ο ανώμαλος μεταβολισμός ασβεστίου μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές όπως η οστεοπόρωση και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Η βιταμίνη K2 αναδύεται ως βασικός παράγοντας στη ρύθμιση του ασβεστίου στο σώμα.

• Η ανεπαρκής βιταμίνη Κ2 οδηγεί σε μειωμένη οστική πυκνότητα, βασικό παράγοντα στην οστεοπόρωση και σε περίσσεια ασβεστίου στο αρτηριακό τοίχωμα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.
• Στην Ιαπωνία, η βιταμίνη Κ2 έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει ουσιαστικά την οστεοπόρωση όταν χορηγείται είτε ως φάρμακο συνταγογράφησης υψηλής δόσης είτε στο γενικό ιαπωνικό πιάτο που ονομάζεται natto, το οποίο είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε K2.
• Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι ακόμη και μέτριες ποσότητες βιταμίνης K2 καταπολεμούν την καρδιακή νόσο ελέγχοντας τις πρωτεΐνες που ρυθμίζουν το ασβέστιο στον αγγειακό ιστό, που κρατά το ασβέστιο έξω από τις αρτηρίες και εμποδίζει τον σχηματισμό επικίνδυνων ασβεστοποιημένων πλακών.
• Η βιταμίνη Κ2 εμφανίζεται σε πολύ μικρότερες ποσότητες στη διατροφή από τη βιταμίνη Κ1. Οι περισσότεροι από εμάς, επομένως, παίρνουν λίγα από αυτά τα πλούσια σε K2 τρόφιμα.
• Οι τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες διατροφής για τη βιταμίνη Κ επικεντρώνονται στο πόσο απαιτείται για τη ρύθμιση της πήξης του αίματος και έχουν αγνοήσει σε μεγάλο βαθμό την πολύ μεγαλύτερη ποσότητα που απαιτείται για τη διατήρηση υγιών οστών και αρτηριών.

Η βιταμίνη K2 προστατεύει από τη στεφανιαία καρδιακή νόσο

Η κανονική εναπόθεση ασβεστίου εμφανίζεται σε δύο όργανα: τα οστά και τα δόντια. Η ασυνήθιστη εναπόθεση ασβεστίου στο σώμα συμβαίνει σε τρία μέρη: την εσωτερική επένδυση των αρτηριών (το εσωτερικό) όπου δημιουργείται η αθηροσκληρωτική πλάκα. το μυϊκό στρώμα των αρτηριών ("μεσαία ασβεστοποίηση"). και βαλβίδες καρδιάς. Η βιταμίνη Κ2 φαίνεται να είναι η μορφή της βιταμίνης Κ που συμβάλλει στον έλεγχο όλων αυτών των φαινομένων.

Ωστόσο, το ασβέστιο έχει ιστορικά θεωρηθεί ως ένας παθητικός δείκτης, σίγουρα δεν είναι ενεργός συμμετέχων σε καρδιακές παθήσεις. Μερικοί υποστήριζαν ότι το ασβέστιο δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα υπόλοιπο από την προηγούμενη "ρήξη", μια ουλή από την επικίνδυνη φλεγμονώδη δραστηριότητα της μαλακής πλάκας. Υποστήριξαν ακόμη ότι το ασβέστιο ήταν στην πραγματικότητα μια αντανάκλαση της αυξημένης σταθερότητας της πλάκας, καθώς το "σκληρό" υλικό δεν ήταν το ίδιο επιρρεπές σε ρήξη. Έτσι, πίστευαν ότι το ασβέστιο δεν έπαιξε ενεργό ρόλο στη συμβολή στην αθηροσκληρωτική πλάκα.

Αυτά τα επιχειρήματα έχουν πλέον διαψευσθεί από νέες παρατηρήσεις. Μια οριστική σχέση μεταξύ των επιπέδων βιταμίνης K2 και της καρδιακής νόσου, από την άποψη μιας κλινικής δοκιμής μεγάλης κλίμακας και καλά ελεγχόμενης, περιγράφηκε για πρώτη φορά το 2004 στη μελέτη Καρδιολογική μελέτη του Ρότερνταμ - μια ολλανδική δοκιμή που παρακολούθησε 4.800 συμμετέχοντες για επτά χρόνια.1 Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι συμμετέχοντες που κατανάλωσαν τις μεγαλύτερες ποσότητες βιταμίνης Κ2 στη διατροφή τους, παρουσίασαν μείωση κατά 57% στον θάνατο από καρδιακές παθήσεις σε σχέση με τους ανθρώπους που έπιναν το λιγότερο. Η ίδια σχέση δεν ισχύει για τη βιταμίνη Κ1. Δυστυχώς, σε αυτή τη μελέτη η πρόσληψη και τα επίπεδα MK-4 και MK-7 δεν αναλύθηκαν χωριστά αλλά ομαδοποιήθηκαν μαζί με άλλες κατηγορίες MK όπως MK-8 και MK-9.

Η υψηλότερη πρόσληψη βιταμίνης Κ2 αντιστοιχούσε επίσης σε λιγότερη απόθεση ασβεστίου στην αορτή (έμμεση μέτρηση της αθηροσκλήρωσης), ενώ οι συμμετέχοντες που κατανάλωσαν λιγότερο K2 ήταν πιο πιθανό να παρουσιάζουν μέτρια ή σοβαρή ασβεστοποίηση. Ο χαμηλότερος κίνδυνος καρδιακής προσβολής και αορτικής ασβεστοποίησης παρατηρήθηκε σε συμμετέχοντες που συμπεριέλαβαν περισσότερα από 32,7 mcg ημερησίως βιταμίνης K2 στη διατροφή τους.¹

Το μέγεθος και η ποιότητα της καρδιακής μελέτης του Ρότερνταμ έδωσε αξιοπιστία στην ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της πρόσληψης βιταμίνης Κ2 και της καρδιακής νόσου και υποδηλώνει ότι η βιταμίνη Κ2 μπορεί να προσδώσει καρδιαγγειακά οφέλη παρεμποδίζοντας την αρτηριακή ασβεστοποίηση.

Οι γιατροί και οι επιστήμονες ενδιαφέρονται τώρα έντονα για την παρακολούθηση και την αναστολή της συσσώρευσης στεροειδούς ασβεστίου, καθώς γνωρίζουν ότι περιλαμβάνει ένα σημαντικό μέρος του όγκου της αρτηριοσκληρωτικής πλάκας.

Φαίνεται λοιπόν ότι η συσσώρευση σημάτων ασβεστίου αυξάνει ενεργά την αθηροσκληρωτική πλάκα και ότι η ανεπάρκεια της βιταμίνης Κ μπορεί να θέσει το στάδιο αυτής της παθολογικής διαδικασίας.

Η βιταμίνη Κ2 περιλαμβάνει μια ομάδα σημαντικών ουσιών που είναι γνωστές ως μενακινόνες

Οι μενακινόνες αποτελούν περίπου το 10% της κατανάλωσης βιταμίνης Κ και μπορούν επίσης να συντίθενται στο έντερο με υγιή μικροχλωρίδα. Υπάρχουν διάφορες μορφές μενακινόνης. Οι μενακινόνες παρατίθενται σε συντομία χρησιμοποιώντας τη μνεία MK-n, όπου το 'n' καθορίζει τον αριθμό των πλευρικών αλυσίδων prenyl. Το MK-4 διατίθεται σε υψηλές δόσεις με ιατρική συνταγή. Τα MK-8 και MK-9 βρίσκονται σε ζυμωμένα τρόφιμα όπως το τυρί. Το soot natto είναι πλούσια πηγή της εξαιρετικά βιοδιαθέσιμης μορφής του K2, γνωστού ως MK-7.

Το MK-4, επίσης γνωστό ως μενεατερενόνη, διακρίνεται από άλλες μενακινόνες επειδή δεν αποτελεί μείζον συστατικό του MK-n που παράγεται από μικροχλωρίδα του εντέρου.

Η βιταμίνη K2 προλαμβάνει τον καρκίνο;

Προκαλούν συναρπαστικές προκαταρκτικές αποδείξεις ότι η βιταμίνη Κ2 μπορεί να καταστείλει τον καρκίνο.

Σε μια ξεχωριστή μελέτη, η οποία αρχικά διεξήχθη για να διερευνήσει εάν η βιταμίνη Κ2 παρείχε προστασία έναντι της οστικής απώλειας, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτή η θρεπτική ουσία μείωσε δραματικά τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος.

Σε αυτή τη μικρή ιαπωνική μελέτη των 40 γυναικών που είχαν κίρρωση του ήπατος από ιικές μολύνσεις, υπήρξε έντονη διαφορά στην συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του ήπατος, ενώ μόνο 2 από 21 εμφάνισαν καρκίνο στην ομάδα MK-4 σε σύγκριση με 9 από 19 σε ομάδα ελέγχου .¹⁵ Ο πίνακας σε αυτή τη σελίδα δείχνει το σημαντικό προστατευτικό αποτέλεσμα κατά του πρωτεύοντος καρκίνου του ήπατος που προσδίδεται από τη βιταμίνη Κ2 σε αυτή τη μελέτη.

Παρομοίως, μια πιλοτική μελέτη σε 61 ανθρώπους που ανακτώνται από τη χειρουργική αφαίρεση του ηπατοκυτταρικού καρκίνου (καρκίνο του ήπατος) έδειξε ότι 45 mg / ημέρα του MK-4 (η δόση που χρησιμοποιήθηκε στην Ιαπωνία για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης) βελτίωσε την επιβίωση χωρίς καρκίνο με ευρύ περιθώριο. ¹⁶

Στο εργαστήριο, η βιταμίνη Κ2 παρουσιάζει ανασταλτικές επιδράσεις κατά του μυελώματος και του λεμφώματος, υποδηλώνοντας πιθανές εφαρμογές για άτομα που καταπολεμούν αυτούς τους αιματολογικούς καρκίνους.¹⁷

Ίσως αυτό να είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου με τις συναρπαστικές επιδράσεις της βιταμίνης Κ2 στον καρκίνο. Καθώς οι περισσότερες από τις παρατηρήσεις μόλις ξεκινούν και μερικές έχουν προκύψει από τυχαίες παρατηρήσεις, είναι ένας χώρος που αξίζει να παρακολουθήσετε. Ίσως ακόμα πιο συναρπαστικό για τους σκοπούς μας είναι να ανακαλύψουμε αν η βιταμίνη Κ2 προλαμβάνει τον καρκίνο εάν ληφθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Σωρευτική συχνότητα εμφάνισης ηπατοκυτταρικού καρκίνωμα διαγνωσμένο σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με βιταμίνη K2 

Αυτό το διάγραμμα δείχνει τη δραματική μείωση του κινδύνου εμφάνισης πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος (ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα) σε γυναίκες υψηλού κινδύνου που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με βιταμίνη Κ2 σε σύγκριση με ομάδα ελέγχου.

Λήψη βέλτιστων ποσοτήτων βιταμίνης K2

Η βιταμίνη Κ1 εμφανίζεται φυσικά σε πράσινα φυλλώδη λαχανικά, ενώ η βιταμίνη Κ2 βρίσκεται σε σχετικά λίγες τροφές. Τα κρέατα των οργάνων, οι κρόκοι αυγού και το ιαπωνικό καρύκευμα natto, είναι πηγές βιταμίνης K2, εκ των οποίων η natto είναι μακράν η πλουσιότερη πηγή. Δυστυχώς, το natto είναι μια επίκτητη γεύση και ένα πιάτο που ο μέσος Αμερικανός μπορεί να μην είναι πρόθυμος να δοκιμάσει. Η βιταμίνη Κ2 βρίσκεται επίσης σε μέτριες ποσότητες σε παραδοσιακά ζυμωμένα τα τυριά, ειδικότερα το Ελβετός Emmental και το Νορβηγική Jarlsberg.¹⁸ Από τη συνολική πρόσληψη βιταμίνης Κ, μόνο το 10% είναι η μορφή Κ2.

Η έλλειψη βιταμίνης Κ μπορεί επίσης να οφείλεται σε μειωμένη απορρόφηση, εκτός από το να μην πάρει αρκετή ποσότητα στη διατροφή. Μπορεί επίσης να προκληθεί από την παρατεταμένη χρήση αντιβιοτικών, δεδομένου ότι τα βακτήρια που κανονικά βρίσκονται στο παχύ έντερο (και εξαλείφονται από τη χρήση αντιβιοτικών) είναι υπεύθυνα για την παραγωγή περίπου το ήμισυ της απαραίτητης βιταμίνης Κ κάθε μέρα.

Δυστυχώς, η παρούσα συνιστώμενη διαιτητική πρόσληψη βιταμίνης Κ, 90 mcg / ημέρα για τις γυναίκες και 120 mcg / ημέρα για τους άνδρες, μπορεί να είναι ανεπαρκής για τη διατήρηση της βέλτιστης υγείας των καρδιών και των οστών.^4,9,19

Παρόλο που η βιταμίνη Κ1 απομακρύνεται ταχέως από το αίμα, το K2 παραμένει στο αίμα για παρατεταμένο χρονικό διάστημα όταν λαμβάνεται από το στόμα και μπορεί να ανέλθει σε πολύ μεγαλύτερα επίπεδα από ότι παρατηρείται με το K1. Η βιταμίνη K2 φαίνεται να είναι ασφαλής, χωρίς να εντοπίζονται ανεπιθύμητες ενέργειες ακόμη και σε υψηλές δόσεις. Στην Ιαπωνία, το K2 βελτιώνει σημαντικά την πυκνότητα των οστών και αποτρέπει τα οστεοπορωτικά κατάγματα, που χορηγούνται είτε ως παράγων συνταγογράφησης υψηλής δόσης (45 mg / ημέρα) είτε στο ιαπωνικό πιάτο natto.^7,20 Μαζί, αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η βιταμίνη Κ2 μπορεί να είναι η προτιμώμενη μορφή βιταμίνης Κ για συμπληρωματική χρήση.

Ποια δόση βιταμίνης Κ2 είναι καλύτερη; Οι επιστήμονες εξακολουθούν να συζητούν αυτή την ερώτηση. Τα συμπληρώματα περιέχουν γενικά μεταξύ 50 mcg και 1.000 mcg βιταμίνης K2. Ακόμη και το χαμηλό τέλος της δόσης συμπληρώματος των 50 mcg ημερησίως μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη της υγιούς οστικής πυκνότητας και στην προστασία του αρτηριακού τοιχώματος από την ασβεστοποίηση. Η επέκταση ζωής έχει από μακρού συνιστά περίπου 1.000 mcg ημερησίως βιταμίνης K2, μαζί με 9.000 mcg βιταμίνης K1 για τους περισσότερους ανθρώπους.

Πρωτεΐνες που ρυθμίζουν το ασβέστιο

Ο πιθανός ρόλος της βιταμίνης Κ2 στην πρόληψη της ανάπτυξης της στεφανιαίας πλάκας προέκυψε από τις παρατηρήσεις των επιδράσεών της σε αρκετές οστικές πρωτεΐνες, η κύρια λειτουργία των οποίων είναι η διατήρηση του ασβεστίου όπου ανήκει στο σώμα.

Η οστεοκαλσίνη είναι μια πρωτεΐνη που ρυθμίζει το ασβέστιο και ελέγχεται από τη βιταμίνη Κ2. Όταν υπάρχει η βιταμίνη Κ, η οστεοκαλσίνη συνήθως υφίσταται μια διαδικασία που ονομάζεται καρβοξυλίωση, η οποία δεσμεύει την οστεοκαλσίνη στο ορυκτό τμήμα του οστού. Ωστόσο, στην ανεπάρκεια της βιταμίνης Κ2, η οστεοκαλσίνη δεν μπορεί να εκτελέσει αυτή τη λειτουργία, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη απορρόφηση (απομάκρυνση) ασβεστίου από τον οστικό ιστό που οδηγεί σε οστεοπόρωση.

Η αντίθετη κατάσταση φαίνεται να συμβαίνει στις αρτηρίες. Το ασβέστιο αποτίθεται επειδή μια άλλη πρωτεΐνη που ονομάζεται GLA-μήτρα πρωτεΐνη, η οποία είναι ένας αναστολέας ασβεστοποίησης και είναι επίσης ελεγχόμενη με Κ2, δεν μπορεί να υποβληθεί σε διαδικασία καρβοξυλίωσης σε κατάσταση ανεπάρκειας βιταμίνης Κ. Επειδή μόνο GLA-πρωτεΐνη καρβοξυλιωμένης μήτρας αναστέλλει την ασβεστοποίηση, βρέθηκε ότι η υποκαρβοξυλιωμένη GLA-πρωτεΐνη εμφανίζεται σε ασυνήθιστα υψηλή συγκέντρωση στην άκρη ασβεστοποιημένων και αθηροσκληρωτικών πλακών, υποδεικνύοντας ότι παίζει ενεργό ρόλο στην απόθεση ασβεστίου στην πλάκα.⁴ Απομείωση της λειτουργίας της οστεοκαλσίνης και της GLA-πρωτεΐνης μήτρας λόγω ατελούς καρβοξυλίωσης έχει ως αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης και αγγειακής ασβεστοποίησης αντίστοιχα.

Περαιτέρω στοιχεία για τη σχέση μεταξύ της βιταμίνης Κ2 και του ασβεστίου προέρχονται από άλλη έρευνα:

Τα άτομα με πιο εξελιγμένη αρτηριοσκληρωτική πλάκα έχουν μειωμένα επίπεδα καρβοξυλιωμένης GLA-πρωτεΐνης μήτρας, πρωτεΐνης εξαρτώμενης από βιταμίνη Κ. ¹⁰

• Σε μελέτες σε πειραματόζωα, τα ποντίκια που έχουν γενετικά εκτραφεί για να μην έχουν πρωτεΐνη που χρησιμοποιεί βιταμίνη Κ2 αναπτύσσουν ανεξέλεγκτη εναπόθεση ασβεστίου στις αρτηρίες (αορτή και στεφανιαία) τόσο ισχυρές ώστε να πεθαίνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη γέννηση.¹¹
• Μια παρόμοια μετάλλαξη στο ανθρώπινο γονίδιο που ελέγχει την παραγωγή βιταμίνης Κ διπλασιάζει την πιθανότητα αθηροσκληρωτικών ασθενειών όπως η στεφανιαία νόσο, το εγκεφαλικό επεισόδιο και η αορτική νόσο.¹²
• Επιπλέον, οι έγκυες γυναίκες που λαμβάνουν τον ισχυρό παράγοντα εξάλειψης του αίματος και τον αποκλειστή βιταμίνης Κ, η βαρφαρίνη (Coumadin®), γεννούν μωρά με σο