Τρυπτοφάνη. Γιατί οι γηράσκοντες άνθρωποι γίνονται μελαγχολικοί, κουρασμένοι και υπέρβαροι; Μέρος 1

Tryptophan. Why Aging People Become Depressed, Fatigued, and Overweight part 1 Η σεροτονίνη είναι μια ένωση στον εγκέφαλο που προάγει τα συναισθήματα της προσωπικής ασφάλειας, της χαλάρωσης και της εμπιστοσύνης. Μια ανεπάρκεια σεροτονίνης μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές ύπνου, άγχος, κατάθλιψη και τάση υπερφαγίας, ιδιαίτερα σε υδατάνθρακες όπως τα απλά σάκχαρα.

Η ερευνητική έρευνα αποκαλύπτει ότι τα επίπεδα σεροτονίνης μειώνονται με την ηλικία μας! ^1-3 Τα ευρήματα αυτά παρέχουν μια βιοχημική λογική για να εξηγήσουν τις κοινές διαταραχές που σχετίζονται με την ηλικία, όπως η κατάθλιψη και οι δυσκολίες στον ύπνο. Βάσει αυτών των ανακαλύψεων, οι ηλικιωμένοι μπορούν να βελτιώσουν αισθητά την υγεία τους αποκαθιστώντας τη σεροτονίνη σε νεανικά επίπεδα.

Το αμινοξύ τρυπτοφάνη είναι απαραίτητο για την παραγωγή σεροτονίνης στον εγκέφαλο.⁴ Ενώ η ποσότητα της τρυπτοφάνης σε μια τυπική διατροφή πληροί τις βασικές μεταβολικές απαιτήσεις, συχνά αποτυγχάνει να παρέχει τα βέλτιστα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.

Από τότε που η FDA περιορίζει την εισαγωγή τρυπτοφάνης για χρήση σε συμπληρώματα διατροφής, σημειώθηκε αύξηση του ποσοστού των υπέρβαρων και παχύσαρκων Αμερικανών.

Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι μια διαδεδομένη έλλειψη σεροτονίνης είναι τουλάχιστον μερικώς υπεύθυνη για τους αριθμούς ρεκόρ καταθλιπτικών, στερημένων από ύπνο και υπέρβαρων ατόμων.

Γιατί το διαιτητικό τρυπτοφάνη είναι ανεπαρκές

Why Dietary Tryptophan Is Inadequate Η τρυπτοφάνη είναι ένα από τα οκτώ απαραίτητα αμινοξέα που υπάρχουν στην ανθρώπινη διατροφή. Τα βασικά αμινοξέα ορίζονται ως εκείνα που δεν μπορούν να γίνουν στο σώμα και συνεπώς πρέπει να λαμβάνονται από τρόφιμα ή συμπληρώματα. (Ένα ένατο αμινοξύ, η ιστιδίνη, θεωρείται μερικές φορές απαραίτητη για τα παιδιά.)

Τα σώματά μας χρειάζονται πρόσθετα αμινοξέα, αλλά αυτά τα άλλα αμινοξέα γίνονται από τα οκτώ απαραίτητα αμινοξέα όταν βρισκόμαστε στη βέλτιστη υγεία.

Σε οποιαδήποτε κανονική διατροφή, είτε είναι παμφάγο είτε χορτοφάγος, η τρυπτοφάνη είναι η ελάχιστη ποσότητα όλων των αμινοξέων. Μια τυπική διατροφή παρέχει μόνο 1.000 έως 1.500 mg / ημέρα τρυπτοφάνης, αλλά υπάρχει πολύς ανταγωνισμός στον οργανισμό για αυτή τη σπάνια τρυπτοφάνη.

Η τρυπτοφάνη χρησιμοποιείται για να παράγει διάφορες πρωτεϊνικές δομές του σώματος. Σε άτομα με χαμηλή έως μέτρια πρόσληψη βιταμίνης Β3 (νιασίνη), η τρυπτοφάνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κάνει το Β3 στο ήπαρ με την εκπληκτική αναλογία των 60 mg τρυπτοφάνης να κάνει μόνο 1 mg βιταμίνης Β3,⁵

Ωστόσο, ακόμη και η διατήρηση μιας ελάχιστης ποσότητας τρυπτοφάνης παρέχει ελάχιστο όφελος στην ενίσχυση της σεροτονίνης στον εγκέφαλο λόγω του ανταγωνισμού με άλλα αμινοξέα για μεταφορά μέσω του αιματοεγκεφαλικού φραγμού. Τα θρεπτικά συστατικά πρέπει να απορροφούνται μέσω του αιματοεγκεφαλικού φραγμού με μόρια μεταφοράς. Η τρυπτοφάνη συναγωνίζεται αυτά τα μόρια μεταφοράς με άλλα αμινοξέα.

Όπως μπορεί κανείς να δει, η τρυπτοφάνη που προέρχεται από τη διατροφή συμβάλλει πολύ λίγο στην πραγματική θρυπτοφάνη στον εγκέφαλο. Όπως θα διαβάσετε σύντομα, ακόμη και τα τρόφιμα που περιέχουν τρυπτοφάνη, όπως η γαλοπούλα, μπορεί να μην παρέχουν πάντα στο σώμα αρκετό από αυτό το απαραίτητο αμινοξύ. Ένας λόγος είναι ότι οι γηράσκοντες κάνουν ένζυμα που υποβαθμίζουν γρήγορα την τρυπτοφάνη στο σώμα.

Θυμηθείτε, η τρυπτοφάνη είναι η μόνη φυσιολογική διαιτητική πρώτη ύλη για τη σύνθεση σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα γνωρίζουμε τώρα για τη δυσκολία διατήρησης της κατάλληλης κατάστασης τρυπτοφάνης, είναι άξιο κατάπληξης ότι τόσο πολλοί άνθρωποι που γερνάνε υποφέρουν από διαταραχές όπως η κατάθλιψη, η αϋπνία και το υπερβολικό βάρος που συνδέεται με ανεπάρκεια σεροτονίνης;

Το ανθρώπινο σώμα απαιτεί τα ακόλουθα οκτώ βασικά αμινοξέα

Τρυπτοφάνη
Θρεονίνη
Λυσίνη
Βαλίνη
Μεθειονίνη
Ισολευκίνη
Φαινυλαλανίνη
Λευκίνη

Τα βασικά αμινοξέα δεν μπορούν να γίνουν στο σώμα και συνεπώς πρέπει να λαμβάνονται από τρόφιμα ή συμπληρώματα. (Τα παιδιά μπορεί να απαιτούν το αμινοξύ ιστιδίνη επιπλέον αυτών που αναφέρονται παραπάνω).

Πώς λειτουργεί το Τρυπτοφάνη στο Σώμα

How Tryptophan Functions in the Body Έχει αποδειχθεί σε κλινικές μελέτες σε ανθρώπους ότι τα χαμηλά επίπεδα τρυπτοφάνης συμβάλλουν στην αϋπνία.⁹ Η αύξηση της τρυπτοφάνης μπορεί να βοηθήσει στην ομαλοποίηση των σχημάτων ύπνου. ^10-12 Είναι γνωστό ότι η αύξηση των επιπέδων της τρυπτοφάνης στο σώμα μπορεί να μειώσει τους πόθους και το φαγητό - ειδικά για τους υδατάνθρακες -και βοηθούν τους ανθρώπους να χάσουν βάρος.^13,14

Η L-τρυπτοφάνη χρησιμεύει ως πρόδρομος όχι μόνο στη σεροτονίνη, αλλά και στη μελατονίνη και τη νιασίνη. Η σεροτονίνη είναι ένας σημαντικός νευροδιαβιβαστής που εμπλέκεται σε πολλές σωματικές και συμπεριφορικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της διάθεσης, της όρεξης και της διατροφικής συμπεριφοράς, του ύπνου, του άγχους και της ενδοκρινικής ρύθμισης.^6,15-17

Υπάρχουν δύο πιθανές πηγές πρωτεϊνών L-τρυπτοφάνης: διατροφής και ιστών, από τις οποίες η L-τρυπτοφάνη έχει ανακυκλωθεί κατά την διάρκεια της κυκλοφορίας των πρωτεϊνών. Η γήρανση, οι χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες και η λοίμωξη από τον ιό HIV συνδέονται με την εξάντληση της τρυπτοφάνης, ακόμη και απουσία ανεπάρκειας τρυπτοφάνης από την τροφή.

Ένας ενήλικος άνδρας χρειάζεται 250 mg τρυπτοφάνης ημερησίως μόνο για να διατηρήσει την ισορροπία του αζώτου.¹⁸ Ενώ μια κανονική διατροφή περιέχει 1000 έως 1500 mg τρυπτοφάνης ημερησίως ¹⁹ η ενζυμική διάσπαση της τρυπτοφάνης αυξάνεται με την ηλικία 20 και ορισμένες ασθένειες μπορούν να καταστρέφουν σοβαρά την τρυπτοφάνη .

Πώς Τρυπτοφάνη μεταβολίζεται στο Σώμα

Υπάρχουν τρεις πιθανές μοίρες για την L-τρυπτοφάνη:

Ενσωμάτωση σε πρωτεΐνες σωματικού ιστού.
Μετατροπή σε σεροτονίνη (και μελατονίνη).
Μετατροπή σε ινδολαμίνες, διοξείδιο του άνθρακα, νερό, τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP) και νιασίνη.²¹

Για κάθε θρεπτική ουσία που απορροφάται στο σώμα, υπάρχουν συγκεκριμένα ένζυμα που μετατρέπουν τη θρεπτική ουσία σε άλλες ουσίες. Υπάρχουν δύο συγκεκριμένα ένζυμα που μπορούν να στερήσουν το σώμα από επαρκείς ποσότητες τρυπτοφάνης. Αυτά τα ένζυμα ονομάζονται 2,3-διοξυγενάση της L-τρυπτοφάνης (TDO) και της 2,3-διοξυγενάσης της ινδολαμίνης (IDO).

How Tryptophan is Metabolized in the Body Το ένζυμο του ήπατος TDO επάγεται όταν οι συγκεντρώσεις πλάσματος της L-τρυπτοφάνης υπερβαίνουν αυτές που απαιτούνται για τη μετατροπή σε σεροτονίνη ή / και πρωτεΐνη. Αυτό το ένζυμο οξειδώνει το πλεόνασμα L-τρυπτοφάνης σε διοξείδιο του άνθρακα, νερό και ATP.^22,23

Το άλλο ένζυμο που αποικοδομεί την τρυπτοφάνη IDO είναι περισσότερο ύπουλο επειδή μπορεί να αποικοδομεί την L-τρυπτοφάνη ακόμη και όταν τα επίπεδα κυκλοφορίας της L-τρυπτοφάνης είναι χαμηλά.^23,24

Αυτό το ένζυμο έχει βρεθεί εκτός του ήπατος σε μακροφάγα και δενδριτικά κύτταρα και αυξάνεται σε προ-φλεγμονώδεις καταστάσεις, μόλυνση από HIV και φυσιολογική γήρανση.^25-30

Μόλις τα ένζυμα TDO ή IDO δρουν με τρυπτοφάνη, δεν είναι πλέον διαθέσιμα για μετατροπή σε σεροτονίνη ή ενσωμάτωση σε πρωτεΐνη. Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων στοματικής L-τρυπτοφάνης δεν θα δημιουργήσει περισσότερη σεροτονίνη επειδή θα προκληθεί περισσότερος TDO για να εξαντληθεί η τρυπτοφάνη.

Η τρυπτοφάνη και ο μεταβολίτης 5-υδροξυτρυπτοφάνη (5-ΗΤΡ) εισάγονται στον εγκέφαλο διαμέσου του αιματοεγκεφαλικού φραγμού με ένα σύστημα μεταφοράς που είναι δραστικό προς όλα τα μεγάλα ουδέτερα αμινοξέα.³¹ Η συγγένεια των διαφόρων αμινοξέων για τον φορέα είναι τέτοια που υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων ουδέτερων αμινοξέων για την είσοδο στον εγκέφαλο. Στην πραγματικότητα, ο καλύτερος προγνωστικός παράγοντας της δεδομένης επίδρασης του γεύματος σε επίπεδα εγκεφαλικής τρυπτοφάνης-σεροτονίνης είναι η αναλογία ορρού τρυπτοφάνης προς την ομάδα μεγάλων ουδέτερων αμινοξέων.³²

Πιο κλινικά όμως είναι ότι τα επίπεδα σεροτονίνης ενισχύονται από την πρόσληψη υδατανθράκων.³³ Ο λόγος είναι ότι η υψηλή ποσότητα ινσουλίνης που απελευθερώνεται σε απόκριση της πρόσληψης υδατανθράκων επιταχύνει την απομάκρυνση της βαλίνης, της λευκίνης και της ισολευκίνης στον ορό που ανταγωνίζονται την τρυπτοφάνη για μεταφορά ο εγκέφαλος. Παρομοίως, ένα υψηλότερο ποσοστό πρωτεΐνης στη διατροφή επιβραδύνει την αύξηση της σεροτονίνης (παρέχοντας ανταγωνιστικά αμινοξέα για το αιματοεγκεφαλικό φράγμα) .^34,35

Η χορήγηση τρυπτοφάνης με έναν αναστολέα του ενζύμου TDO θα επέτρεπε τη χρήση χαμηλότερων δόσεων τρυπτοφάνης. Στον αρουραίο, υψηλές δόσεις πυριδοξίνης (βιταμίνη Β6) μπορούν να αναστείλουν τον καταβολισμό της τρυπτοφάνης στο ήπαρ και να αυξήσουν την πρόσληψη τρυπτοφάνης στον εγκέφαλο.³⁶ Ενώ η επίδραση των υψηλών δόσεων πυριδοξίνης στην τρυπτοφάνη δεν έχει μελετηθεί σε ανθρώπους, η πυριδοξίνη θα πρέπει να είναι με τρυπτοφάνη για έναν άλλο λόγο. Όταν η τρυπτοφάνη χορηγήθηκε σε φυσιολογικά άτομα για μια εβδομάδα, τα επίπεδα των μεταβολιτών της τρυπτοφάνης στο πλάσμα αυξήθηκαν υποδεικνύοντας ότι η θρυπτοφάνη διαλύθηκε. Αυτή η επίδραση θα μπορούσε να εξασθενήσει με πυριδοξίνη (η πυριδοξίνη βοηθά στην καταστροφή του μεταβολίτη τρυπτοφάνης kynurenine, η οποία μπορεί να ανταγωνιστεί την τρυπτοφάνη για πρόσληψη στον εγκέφαλο), υποδηλώνοντας ότι η χρόνια θεραπεία με τρυπτοφάνη αυξάνει τις απαιτήσεις πυριδοξίνης.³⁷

Τι πρέπει να ξέρετε: Τρυπτοφάνη

Η σεροτονίνη είναι βιοχημική του εγκεφάλου που προάγει τον ξεκούραστο ύπνο, την ευεξία και την κορεσμό. Όταν τα επίπεδα σεροτονίνης είναι χαμηλά, οι άνθρωποι εμφανίζουν συχνά κατάθλιψη, άγχος, αϋπνία και την ανάγκη για υπερκατανάλωση τροφής.
Το αμινοξύ τρυπτοφάνη είναι απαραίτητο για την παραγωγή σεροτονίνης στο σώμα. Ενώ τα τρόφιμα περιέχουν κάποια τρυπτοφάνη, η δίαιτα μπορεί να μην παρέχει αρκετή θρυπτοφάνη για να παράγει επαρκείς ποσότητες σεροτονίνης. Επιπλέον, τα ένζυμα που επηρεάζονται από τη φλεγμονή και τη γήρανση μπορούν να διασπάσουν την τρυπτοφάνη πριν μετατραπεί σε σεροτονίνη.
Τα άτομα που πάσχουν από τις δυσμενείς επιδράσεις των χαμηλών επιπέδων σεροτονίνης μπορούν τώρα να αποκαταστήσουν τον ύπνο, τον έλεγχο της όρεξης και τη διάθεση συμπληρώνοντας με ένα προηγμένο σκεύασμα L-τρυπτοφάνης. Αυτός ο τύπος συνδυάζει L-τρυπτοφάνη με θρεπτικά συστατικά και βότανα που συμβάλλουν στη βελτιστοποίηση της ικανότητάς του να μετατρέπεται σε ευεργετική σεροτονίνη για να εξουδετερώνει την όρεξη και τις διαταραχές ύπνου και τη χαμηλή διάθεση.

Κλινικές επιπτώσεις: Διαταραχές ύπνου

Clinical Implications: Sleep Disorders Η τρυπτοφάνη έχει ερευνηθεί για διαταραχές ύπνου για 30 χρόνια. Η βελτίωση της κανονικότητας του ύπνου έχει παρατηρηθεί38 σε δόσεις τόσο χαμηλές όσο 1.000 mg.¹⁹ Αυξημένος ύπνος σταδίου 4 έχει παρατηρηθεί σε ακόμη χαμηλότερες δόσεις - τόσο χαμηλές όσο 250 mg τρυπτοφάνης.¹⁹ Σημαντική βελτίωση στην αποφρακτική άπνοια ύπνου, αλλά όχι στην κεντρική άπνοια ύπνου, έχει παρατηρήθηκε σε δόσεις των 2.500 mg κατά την κατάκλιση, ενώ εκείνοι που βιώνουν τη σοβαρότερη άπνοια αποδεικνύουν την καλύτερη ανταπόκριση.³⁹ Ενώ πολλά ηρεμιστικά φάρμακα έχουν οπιούχα αποτελέσματα, η χορήγηση L-τρυπτοφάνης δεν περιορίζει τις γνωστικές επιδόσεις ούτε αναστέλλει τη διέγερση από τον ύπνο.⁴⁰

Η μείωση της L-τρυπτοφάνης επηρεάζει αρνητικά τον ύπνο. Μια σημαντική μείωση των επιπέδων τρυπτοφάνης στον ορό μετά από ένα ποτό αμινοξέων χωρίς τρυπτοφάνη συσχετίστηκε με μια δυσμενή επίδραση στις παραμέτρους του ύπνου (χρόνος του σταδίου 1 και του σταδίου 2 και χρόνος ύπνου για ταχεία κίνηση των ματιών) .⁹ Η L-τρυπτοφάνη δεν συσχετίζεται με ανοχή ή δυσκολία με το πρωινό ξύπνημα και έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματική για ύπνο σε αρκετές κλινικές δοκιμές διαφόρων σχεδίων και δόσεων L-τρυπτοφάνης.

Κατάθλιψη

Depression Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η L-τρυπτοφάνη είναι απαραίτητη για τον εγκέφαλο να συνθέτει τη σεροτονίνη, έναν νευροδιαβιβαστή που έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει τη διάθεση. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η οξεία μείωση της τρυπτοφάνης μπορεί να προκαλέσει καταθλιπτική κατάσταση στους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους ασθενείς που βρίσκονται σε ύφεση από την κατάθλιψη.^41,42 Σε μια μελέτη των επιπτώσεων της οξείας εξάντλησης τρυπτοφάνης σε υγιείς γυναίκες και ασθενείς με νευρική βουλιμία, και οι δύο ομάδες ήταν δεδομένου ότι τα μίγματα αμινοξέων θα καταναλώνονται για να μειώσουν τα επίπεδα της τρυπτοφάνης στο πλάσμα. Και στις δύο ομάδες παρατηρήθηκε αύξηση της κατάθλιψης.⁴³

Τα επίπεδα L-τρυπτοφάνης στο πλάσμα μπορούν να αυξηθούν μέσω της διαιτητικής πρόσληψης L-τρυπτοφάνης, η οποία αυξάνει τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο και έτσι μειώνει την καταθλιπτική κατάσταση.⁴⁴ Σε μια μελέτη που αφορούσε την ανάκτηση αλκοολικών ασθενών διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες είχαν σοβαρά εξαντληθεί L -τρυπτοφάνης που συνοδεύεται από υψηλό επίπεδο καταθλιπτικής κατάστασης. Όταν οι ασθενείς έλαβαν συμπληρωματικές δόσεις L-τρυπτοφάνης σε σύντομο χρονικό διάστημα, η καταθλιπτική τους κατάσταση μειώθηκε σημαντικά.⁴⁵ Ο μεταβολίτης τρυπτοφάνης, 5-υδροξυτρυπτοφάνη (5-HTP), έδειξε σημαντική κλινική ανταπόκριση για κατάθλιψη σε 2-4 εβδομάδες , σε δόσεις των 50-300 mg τρεις φορές ημερησίως.^46-48

Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο

Μια ημερήσια δόση 6.000 mg L-τρυπτοφάνης μείωσε σημαντικά τις αλλαγές της διάθεσης, την ένταση και την ευερεθιστότητα σε γυναίκες με προεμμηνορροϊκό σύνδρομο.⁴⁹ Η μεταβολισμός της τρυπτοφάνης επηρεάζεται από τις διαφορετικές φάσεις του κύκλου μιας γυναίκας ⁵⁰ και συνεπώς από τις ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της ο εμμηνορροϊκός κύκλος μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη διαθεσιμότητα της τρυπτοφάνης για μετατροπή σε σεροτονίνη.

Πηγές υδατανθράκων και απώλεια βάρους

Carbohydrate Cravings and Weight Loss Μερικοί παχύσαρκοι καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες συχνά και προτιμησιακά, επειδή έχουν σταθερά χαμηλή αναλογία θρυπτοφάνης πλάσματος, καθώς και χαμηλή πρόσληψη τρυπτοφάνης στον εγκέφαλο.⁵¹ Να θυμάστε ότι τα επίπεδα σεροτονίνης ενισχύονται από την κατάποση υδατανθράκων καθώς η απελευθέρωση ινσουλίνης επιταχύνει την απομάκρυνση του ορού άλλα αμινοξέα που ανταγωνίζονται για μεταφορά μέσω του αιματοεγκεφαλικού φραγμού.

Η αύξηση των επιπέδων της L-τρυπτοφάνης στο πλάσμα του αίματος είναι επίσης γνωστό ότι έχει επίδραση καταστολής της όρεξης που επηρεάζει κυρίως την κατανάλωση υδατανθράκων.^52,53 Πιθανώς η συμπληρωματική τρυπτοφάνη θα ενίσχυε την απελευθέρωση σεροτονίνης από εγκεφαλικούς νευρώνες για να μειώσει την όρεξη για τους υδατάνθρακες, απώλεια σωματικού βάρους. Επιπλέον, τα παχύσαρκα άτομα είναι συχνά ανθεκτικά στην ινσουλίνη και η μειωμένη δράση ινσουλίνης μπορεί να προκαλέσει χαμηλές αναλογίες θρυπτοφάνης πλάσματος³³ λόγω των περιφερειακών επιδράσεων της ινσουλίνης στην πρόσληψη και χρήση άλλων αμινοξέων.

Διεξήχθη μελέτη για τη μέτρηση της L-τρυπτοφάνης στο πλάσμα αίματος των παχύσαρκων ασθενών για την εκτίμηση της αναλογίας θρυπτοφάνης πλάσματος σε μεγάλα ουδέτερα αμινοξέα (τυροσίνη + φαινυλαλανίνη + λευκίνη + ισολευκίνη + βαλίνη). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η αναλογία θρυπτοφάνης πλάσματος ήταν πολύ χαμηλότερη από την κανονική αναλογία για τον άνθρωπο.⁵¹ Εάν εμφανιστεί αύξηση της τρυπτοφάνης σε σχέση με τα μεγάλα ουδέτερα αμινοξέα, περισσότερη τρυπτοφάνη επιτρέπεται στον εγκέφαλο για να προκαλέσει σύνθεση σεροτονίνης και να επηρεάσει τις λειτουργίες της σεροτονίνης (διάθεση, την όρεξη, τον ύπνο και την πείνα). Η μελέτη αυτή δείχνει γιατί τα παχύσαρκα άτομα συχνά έχουν ανεξέλεγκτες ορέξεις, δηλ. Έχουν πολύ λίγη τρυπτοφάνη σε σχέση με άλλα μεγάλα ουδέτερα αμινοξέα στο αίμα τους.

Όταν οι παχύσαρκοι ασθενείς έλαβαν δόσεις 1,000 mg, 2,000 mg ή 3,000 mg L-τρυπτοφάνης μία ώρα πριν από τα γεύματα για να αυξηθεί η ποσότητα της τρυπτοφάνης σε σχέση με τα μεγάλα ουδέτερα αμινοξέα, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της θερμιδικής κατανάλωσης. Η πλειοψηφία της μείωσης της θερμιδικής πρόσληψης οφείλεται στην ποσότητα των υδατανθράκων, όχι των πρωτεϊνών, που καταναλώνονται. Οι μόνες ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν ήταν η ήπια μείωση της πνευματικής εγρήγορσης, η ήπια ζάλη και η ήπια υπνηλία.⁵⁴

Σε μια διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη, οι παχύσαρκοι ασθενείς με πλούσιες σε πρωτεΐνες δίαιτες που έλαβαν τρυπτοφάνη (750 mg δύο φορές την ημέρα από το στόμα) είχαν σημαντική απώλεια βάρους, σε σύγκριση με ομάδα εικονικού φαρμάκου. Μία μέτρια δόση συμπλήρωσης τρυπτοφάνης δεν προκάλεσε παρενέργειες όπως μέση ημερήσια υπνηλία ή κόπωση.⁵⁵ Τα αποτελέσματα της μείωσης των επιπέδων τρυπτοφάνης μελετήθηκαν επίσης σε ένα 7χρονο κορίτσι με σοβαρή ανορεξία. Όταν μειώθηκαν τα επίπεδα τρυπτοφάνης, εμφανίστηκε αυθόρμητη κατανάλωση για πρώτη φορά σε 4,5 χρόνια. Η αυθόρμητη κατανάλωση σταμάτησε όταν αυξήθηκε η πρόσληψη τρυπτοφάνης. ⁵⁶

Πώς η γήρανση μειώνει τα επίπεδα τρυπτοφάνης-σεροτονίνης

How Aging Reduces Tryptophan-Serotonin Levels Ως αποτέλεσμα της φυσιολογικής γήρανσης, τα επίπεδα φλεγμονωδών κυτοκινών αυξάνονται. Μια ελάχιστα γνωστή ανεπιθύμητη ενέργεια είναι ότι οι φλεγμονώδεις κυτοκίνες (όπως ο παράγοντας νέκρωσης όγκου και η ιντερφερόνη άλφα) προκαλούν επαγωγή του ενζύμου που αποικοδομεί την τρυπτοφάνη IDO (2,3-διοξυγενάση ινδολαμίνης).

Μπορεί να νομίζετε ότι οι γηράσκοντες άνθρωποι θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν τα αποτελέσματα αποικοδόμησης της τρυπτοφάνης του IDO καταναλώνοντας υψηλότερες δόσεις συμπληρωμάτων τρυπτοφάνης. Το πρόβλημα είναι ότι παρουσία υψηλών επιπέδων θρυπτοφάνης στο αίμα, το άλλο ένζυμο TDO αποικοδόμησης τρυπτοφάνης είναι επίσης αυξημένο.

Έτσι, οι μεγάλες ποσότητες L-τρυπτοφάνης (δόσεις από του στόματος 4.000 mg και άνω) δεν θα δημιουργήσουν περισσότερη σεροτονίνη επειδή θα επάγεται TDO. Ωστόσο, αν οι ηλικιωμένοι άνθρωποι αποτύχουν να πάρουν περισσότερη τρυπτοφάνη στο σώμα τους, τα επίπεδα σεροτονίνης του εγκεφάλου θα πέσουν, επειδή η υψηλότερη δραστικότητα του ενζύμου IDO θα υποβαθμίσει το μικρό ποσό της τρυπτοφάνης που παραμένει στο αίμα.

Υλικό που χρησιμοποιείται με την άδεια Life Extension. Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.

+ Βιβλιογραφία

1. Payton A, Gibbons L, Davidson Y, et al. Influence of serotonin transporter gene polymorphisms on cognitive decline and cognitive abilities in a nondemented elderly population. Mol Psychiatry. 2005 Dec;10(12):1133-9.2. Meltzer CC, Price JC, Mathis CA, et al. Serotonin 1A receptor binding and treatment response in late-life depression. Neuropsychopharmacology. 2004 Dec;29(12):2258-65.3. Meltzer CC, Smith G, DeKosky ST, et al. Serotonin in aging, late-life depression, and Alzheimer’s disease: the emerging role of functional imaging. Neuropsychopharmacology. 1998 Jun;18(6):407-30.

4. Fernstrom JD, Wurtman RJ. Brain serotonin content: physiological dependence on plasma tryptophan levels. Science. 1971 Jul 9;173(992):149-52.

5. Fukuwatari T, Ohta M, Kimtjra N, Sasaki R, Shibata K. Conversion ratio of tryptophan to niacin in Japanese women fed a purified diet conforming to the Japanese Dietary Reference Intakes. J Nutr Sci Vitaminol (Tokyo). 2004 Dec;50(6):385-91.

6. Bell C, Abrams J, Nutt D. Tryptophan depletion and its implications for psychiatry. Br J Psychiatry. 2001 May;178:399-405.

7. Juhl JH. Fibromyalgia and the serotonin pathway. Altern Med Rev. 1998 Oct;3(5):367-75.

8. Cangiano C, Ceci F, Cairella M, et al. Effects of 5-hydroxytryptophan on eating behavior and adherence to dietary prescriptions in obese adult subjects. Adv Exp Med Biol. 1991;294:591-3.

9. Riemann D, Feige B, Hornyak M, Koch S, Hohagen F, Voderholzer U. The tryptophan depletion test: impact on sleep in primary insomnia – a pilot study. Psychiatry Res. 2002 Mar 15;109(2):129-35.

10. Demisch K, Bauer J, Georgi K, Demisch L. Treatment of severe chronic insomnia with L-tryptophan: results of a double-blind cross-over study. Pharmacopsychiatry. 1987 Nov;20(6):242-4.

11. Hartmann E, Lindsley JG, Spinweber C. Chronic insomnia: effects of tryptophan, flurazepam, secobarbital, and placebo. Psychopharmacology (Berl). 1983;80(2):138-42.

12. Schneider-Helmert D. Interval therapy with L-tryptophan in severe chronic insomniacs. A predictive laboratory study. Int Pharmacopsychiatry. 1981;16(3):162-73.

13. Gendall KA, Joyce PR. Meal-induced changes in tryptophan:LNAA ratio: effects on craving and binge eating. Eat Behav. 2000 Sep;1(1):53-62.

14. Ashley DV, Fleury MO, Golay A, Maeder E, Leathwood PD. Evidence for diminished brain 5-hydroxytryptamine biosynthesis in obese diabetic and non-diabetic humans. Am J Clin Nutr. 1985 Dec;42(6):1240-5.

15. Schloss P, Williams DC. The serotonin transporter: a primary target for antidepressant drugs. J Psychopharmacol. 1998;12(2):115-21.

16. Gross C, Zhuang X, Stark K, et al. Serotonin1A receptor acts during development to establish normal anxiety-like behaviour in the adult. Nature. 2002 Mar 28;416(6879):396-400.

17. Available at: http://www.acnp.org/Docs/G5/CH2_15-34.pdf . Accessed January 5, 2008.

18. Altman PL, Dittmer DS (Editors). Metabolism Bethesda, Maryland: Federation of American Societies for Experimental Biology, 1968.

19. Hartmann E, Spinweber CL. Sleep induced by L-tryptophan. Effect of dosages within the normal dietary intake. J Nerv Ment.Dis. 1979 Aug;167(8):497-9.

20. Kepplinger B, Baran H, Kainz A, et al. Age-related increase of kynurenic acid in human cerebrospinal fluid – IgG and beta2-microglobulin changes. Neurosignals. 2005;14(3):126-35.

21. Sainio E-L, Pulkki K, Young SN. L-tryptophan: biochemical, nutritional and pharmacological aspects. Amino Acids. 1996 Mar;10(1):21-47.

22. Li JS, Han Q, Fang J, Rizzi M, James AA, Li J. Biochemical mechanisms leading to tryptophan 2,3-dioxygenase activation. Arch Insect Biochem Physiol. 2007 Feb;64(2):74-87.

23. Brown RR, Ozaki Y, Datta SP, et al. Implications of interferon-induced tryptophan catabolism in cancer, auto-immune diseases and AIDS. Adv Exp Med Biol. 1991;294:425-35.

24. MacKenzie CR, Heseler K, Müller A, Däubener W. Role of indoleamine 2,3-dioxygenase in antimicrobial defence and immuno-regulation: tryptophan depletion versus production of toxic kynurenines. Curr Drug Metab. 2007 Apr;8(3):237-44.

25. Schrocksnadel K, Wirleitner B, Winkler C, Fuchs D. Monitoring tryptophan metabolism in chronic immune activation. Clin Chim Acta. 2006 Feb;364(1-2):82-90.

26. Schroecksnadel K, Zangerle R, Bellmann-Weiler R, et al. Indoleamine-2, 3-dioxygenase and other interferon-gamma-mediated pathways in patients with human immunodeficiency virus infection. Curr Drug Metab. 2007 Apr;8(3):225-36.

27. Boasso A, Herbeuval JP, Hardy AW, et al. HIV inhibits CD4+ T-cell proliferation by inducing indoleamine 2,3-dioxygenase in plasmacytoid dendritic cells. Blood. 2007 Apr 15;109(8):3351-9.

28. Potula R, Poluektova L, Knipe B, et al. Inhibition of indoleamine 2,3-dioxygenase (IDO) enhances elimination of virus-infected macrophages in an animal model of HIV-1 encephalitis. Blood. 2005 Oct 1;106(7):2382-90.

29. Frick B, Schroecksnadel K, Neurauter G, Leblhuber F, Fuchs D. Increasing production of homocysteine and neopterin and degradation of tryptophan with older age. Clin Biochem. 2004 Aug;37(8):684-7.

30. Pertovaara M, Raitala A, Lehtimaki T, et al. Indoleamine 2,3-dioxygenase activity in nonagenarians is markedly increased and predicts mortality. Mech Ageing Dev. 2006 May;127(5):497-9.

31. Oldendorf WH, Szabo J. Amino acid assignment to one of three blood-brain barrier amino acid carriers. Am J Physiol. 1976 Jan;230(1):94-8.

32. Lucini V, Lucca A, Catalano M, Smeraldi E. Predictive value of tryptophan/large neutral amino acids ratio to antidepressant response. J Affect Disord. 1996 Jan 22;36(3-4):129-33.

33. Wurtman RJ, Wurtman JJ. Brain serotonin, carbohydrate-craving, obesity and depression. Obes Res. 1995 Nov;3 Suppl 4477S-80S.

34. Lieberman HR, Caballero B, Finer N. The composition of lunch determines afternoon plasma tryptophan ratios in humans.J Neural Transm. 1986;65(3-4):211-7.

35. Heraief E, Burckhardt P, Mauron C, Wurtman JJ, Wurtman RJ. The treatment of obesity by carbohydrate deprivation suppresses plasma tryptophan and its ratio to other large neutral amino acids. J Neural Transm. 1983;57(3):187-95.

36. Bender DA, Totoe L. High doses of vitamin B6 in the rat are associated with inhibition of hepatic tryptophan metabolism and increased uptake of tryptophan into the brain. J Neurochem. 1984 Sep;43(3):733-6.

37. Green AR, Aronson JK. Metabolism of an oral tryptophan load III: effect of a pyridoxine supplement. Br J Clin Pharmacol. 1980 Dec;10(6):617-9.

38. Korner E, Bertha G, Flooh E, et al. Sleep-inducing effect of L-tryptophane. Eur Neurol. 1986;25 Suppl 2:75-81.

39. Schmidt HS. L-tryptophan in the treatment of impaired respiration in sleep. Bull Eur Physiopathol Respir. 1983 Nov;19(6):625-9.

40. Lieberman HR, Corkin S, Spring BJ, Wurtman RJ, Growdon JH. The effects of dietary neurotransmitter precursors on human behavior. Am J Clin Nutr. 1985 Aug;42(2):366-70.

41. Booij L, Van der Does AJ, Haffmans PM, et al. The effects of high-dose and low-dose tryptophan depletion on mood and cognitive functions of remitted depressed patients. J Psychopharmacol. 2005 May;19(3):267-75.

42. Herrington RN, Bruce A, Johnstone EC, Lader MH. Comparative trial of L-tryptophan and amitriptyline in depressive illness. Psychol Med. 1976 Nov;6(4):673-8.

43. Kaye WH, Gendall KA, Fernstrom MH, et al. Effects of acute tryptophan depletion on mood in bulimia nervosa. Biol Psychiatry. 2000 Jan 15;47(2):151-7.

44. Wurtman RJ, Wurtman JJ, Regan MM, et al. Effects of normal meals rich in carbohydrates or proteins on plasma tryptophan and tyrosine ratios. Am J Clin Nutr. 2003 Jan;77(1):128-32.

45. Asheychik R, Jackson T, Baker H, et al. The efficacy of L-tryptophan in the reduction of sleep disturbance and depressive state in alcoholic patients. J Stud Alcohol. 1989 Nov;50(6):525-32.

46. van Praag H, de HS. Depression vulnerability and 5-hydroxytryptophan prophylaxis. Psychiatry Res. 1980 Sep;3(1):75-83.

47. van Hiele LJ. l-5-Hydroxytryptophan in depression: the first substitution therapy in psychiatry? The treatment of 99 out-patients with ‘therapy-resistant’ depressions. Neuropsychobiology. 1980;6(4):230-40.

48. Meyers S. Use of neurotransmitter precursors for treatment of depression. Altern Med Rev. 2000 Feb;5(1):64-71.

49. Steinberg S, Annable L, Young SN, Liyanage N. A placebo-controlled clinical trial of L-tryptophan in premenstrual dysphoria. Biol Psychiatry. 1999 Feb 1;45(3):313-20.

50. Hrboticky N, Leiter LA, Anderson GH. Menstrual cycle effects on the metabolism of tryptophan loads. Am J Clin Nutr. 1989 Jul;50(1):46-52.

51. Breum L, Rasmussen MH, Hilsted J, Fernstrom JD. Twenty-four-hour plasma tryptophan concentrations and ratios are below normal in obese subjects and are not normalized by substantial weight reduction. Am J Clin Nutr. 2003 May;77(5):1112-8.

52. Wurtman, JJ, Wurtman RJ. Suppression of carbohydrate consumption at snacks and at mealtime by DI-fenfluramine or tryptophan. In S. Garattini andamp;:R. Samamin, (Eds.), Anorectic agents:Mechanisms of action and tolerance. New York: Raven Press, 1981:169-82.

53. Wurtman JJ, Wurtman RJ, Growdon JH, Henry P, Lipscomb A, Zeisel SH. Carbohydrate craving in obese people: Suppression by treatments affecting serotoninergic transmission. Int J Eat Disord. 1981 1(1):2-15.

54. Cavaliere H, Medeiros-Neto G. The anorectic effect of increasing doses of L-tryptophan in obese patients. Eat Weight Disord. 1997 Dec;2(4):211-5.

55. Heraief E, Burckhardt P, Wurtman J, Wurtman R. Tryptophan administration may enhance weight loss by some moderately obese patients on a protein-sparing modified fast (PSMF) diet. Int J Eat Disord. 1985; 4(3):281-92.

56. Hyman SL, Coyle JT, Parke JC, et al. Anorexia and altered serotonin metabolism in a patient with argininosuccinic aciduria. J Pediatr. 1986 May;108(5 Pt 1):705-9.

57. Murray MF, Langan M, MacGregor RR. Increased plasma tryptophan in HIV-infected patients treated with pharmacologic doses of nicotinamide. Nutrition. 2001 Jul;17(7-8):654-6.

58. Chouinard G, Young SN, Annable L, Sourkes TL. Tryptophan-nicotinamide, imipramine and their combination in depression. A controlled study. Acta Psychiatr Scand. 1979 Apr;59(4):395-414.

59. Murray MF. Tryptophan depletion and HIV infection: a metabolic link to pathogenesis. Lancet Infect Dis. 2003 Oct;3(10):644-52.

60. Lee J, Im YH, Jung HH, et al. Curcumin inhibits interferon-alpha induced NF-kappaB and COX-2 in human A549 non-small cell lung cancer cells. Biochem Biophys Res Commun. 2005 Aug 26;334(2):313-8.

61. Cooper JR. The role of ascorbic acid in the oxidation of tryptophan to 5-hydroxytryptophan. Ann NY Acad Sci. 1961 Apr 21;92:208-11.

62. Freyre AV, Flichman JC. Spasmophilia caused by magnesium deficit. Psychosomatics. 1970 Sep;11(5):500-1.

63. Schneider-Helmert D, Spinweber CL. Evaluation of L-tryptophan for treatment of insomnia: a review. Psychopharmacology (Berl). 1986;89(1):1-7.

64. Ferrero F, Zahnd J. Tryptophan in the treatment of insomnia in hospitalized psychiatric patients. Encephale. 1987 Jan;13(1):35-7.

65. No authors listed. Monograph: L-Tryptophan. Altern Med Rev.2006 Mar;11(1):52-6.

66. Young SN, Oravec M. The effect of growth hormone on the metabolism of a tryptophan load in the liver and brain of hypophysectomized rats. Can J Biochem. 1979 Jun;57(6):517-22.

67. Green AR, Aronson JK, Curzon G, Woods HF. Metabolism of an oral tryptophan load. I: Effects of dose and pretreatment with tryptophan. Br J Clin Pharmacol. 1980 Dec;10(6):603-10.

68. Young SN, Gauthier S. Effect of tryptophan administration on tryptophan, 5-hydroxyindoleacetic acid and indoleacetic acid in human lumbar and cisternal cerebrospinal fluid. J Neurol Neurosurg Psychiatry. 1981 Apr;44(4):323-8.

69. Price WA, Zimmer B, Kucas P. Serotonin syndrome: a case report. J Clin Pharmacol. 1986 Jan;26(1):77-8.

70. Pope HG Jr, Jonas JM, Hudson JI, Kafka MP. Toxic reactions to the combination of monoamine oxidase inhibitors and tryptophan. Am J Psychiatry. 1985 Apr;142(4):491-2.

71. Avarello TP, Cottone S. Serotonin syndrome: a reported case. Neurol Sci. 2002 Sep;23 Suppl 2:S55-6.

72. Gerson SC, Baldessarini RJ. Motor effects of serotonin in the central nervous system. Life Sci. 1980 Oct 20;27(16):1435-51.

73. Sternbach H. The serotonin syndrome. Am J Psychiatry. 1991 Jun;148(6):705-13.

74. Glassman AH, Platman SR. Potentiation of a monoamine oxidase inhibitor by tryptophan. J Psychiatr Res. 1969 Dec;7(2):83-8.

75. Available at: http://www.drugdigest.org/DD/DVH/HerbsInteractions/0,3926,4031%7CL%252Dtryptophan,00.html. Accessed February 1, 2008.

76. Rossle M, Herz R, Mullen KD, Jones DB. The disposition of intravenous L-tryptophan in healthy subjects and in patients with liver disease. Br J Clin Pharmacol. 1986 Dec;22(6):633-8.

77. Available at: http://ntp.niehs.nih.gov/ntp/htdocs/LT_rpts/tr071.pdf. Accessed February 1, 2008.

78. Marz RB. Medical Nutrition from Marz. 2nd edition. Portland, OR:Omni Press;1999.